Bana öyle geliyor ki bir tek insana, yüz milyonlarca insana,
bir tek ağaca, bütün ormana,
tek bir düşünceye, bir çok düşünceye ve fikre aşık olmadan yaşamak,
yaşamak değildir.
Tohuma, toprağa, denize inan.
İnsana inan hepsinden önce.
Kuruyan dalın, sönen yıldızın, sakat hayvanın duy kederini.
Hepsinden önce de insanın.
Sevindirsin seni cümlesi nimetlerin, sevindirsin seni karanlık ve aydınlık, sevindirsin seni dört mevsim.
Ama hepsinden önce sevindirsin seni insan…
Nazım Hikmet Ran
nazimolmak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder